Wybrane Publikacje

Lubię dydaktykę!
 
Stanisław  Stoch  ukończył  w  1977 r.  studia  według  indywidualnego  planu  studiów  na  kierunku  Automatyki i Elektroniki na Akademii Górniczo-Hutniczej, Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 1981 r. obronił rozprawę doktorską pt. „Synteza bezhazardowych sieci z elementów progowych" uzyskując tytuł doktora nauk technicznych.
W latach 1980 – 1988 pracował w Katedrze Telekomunikacji AGH na etacie adiunkta zajmując się głównie telekomutacją i teorią ruchu.
W latach 1988 – 1993 pracował w Przedsiębiorstwie Zagranicznym ALPHA w Krakowie na stanowisku specjalisty informatyka. Praca polegała na tworzeniu oprogramowania w środowisku Windows dla komputerów pracujących lokalnie lub w sieci NetWare.
Od 1993 roku pracuje ponownie w Katedrze Telekomunikacji AGH. W tym – w latach 1993 – 1997 był jednym z twórców systemu SEZTEL i SYNAC dla Telekomunikacji Polskiej S.A., oraz systemu SEZTO dla Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej. W latach 1998 – 2001 brał udział w analizie i projektowaniu Zintegrowanego Systemu Informatycznego dla Ministerstwa Skarbu Państwa oraz Zintegrowanego Systemu Informatycznego dla Ministerstwa Gospodarki.
Od 2002 roku podjął pracę na drugi etat w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie.
Obecnie  zajmuje  się  zagadnieniami  systemów  komutacyjnych,   teorią  ruchu,   bazami  danych   oraz   analizą   i projektowaniem systemów informatycznych.

Lubię dydaktykę!
 
Stanisław  Stoch  ukończył  w  1977 r.  studia  według  indywidualnego  planu  studiów  na  kierunku  Automatyki i Elektroniki na Akademii Górniczo-Hutniczej, Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 1981 r. obronił rozprawę doktorską pt. „Synteza bezhazardowych sieci z elementów progowych" uzyskując tytuł doktora nauk technicznych.
W latach 1980 – 1988 pracował w Katedrze Telekomunikacji AGH na etacie adiunkta zajmując się głównie telekomutacją i teorią ruchu.
W latach 1988 – 1993 pracował w Przedsiębiorstwie Zagranicznym ALPHA w Krakowie na stanowisku specjalisty informatyka. Praca polegała na tworzeniu oprogramowania w środowisku Windows dla komputerów pracujących lokalnie lub w sieci NetWare.
Od 1993 roku pracuje ponownie w Katedrze Telekomunikacji AGH. W tym – w latach 1993 – 1997 był jednym z twórców systemu SEZTEL i SYNAC dla Telekomunikacji Polskiej S.A., oraz systemu SEZTO dla Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej. W latach 1998 – 2001 brał udział w analizie i projektowaniu Zintegrowanego Systemu Informatycznego dla Ministerstwa Skarbu Państwa oraz Zintegrowanego Systemu Informatycznego dla Ministerstwa Gospodarki.
Od 2002 roku podjął pracę na drugi etat w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie.
Obecnie  zajmuje  się  zagadnieniami  systemów  komutacyjnych,   teorią  ruchu,   bazami  danych   oraz   analizą   i projektowaniem systemów informatycznych.

Piotr Pacyna  otrzymał tytuł magistra inżyniera w dziedzinie informatyka w 1995 roku oraz stopień doktora nauk technicznych w dziedzinie telekomunikacja w 2005 na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Obecnie pracuje jako adiunkt w Katedrze Telekomunikacji AGH. Jego zainteresowania naukowe obejmują sieci teleinformatyczne, problematykę obsługi mobilności w sieciach 3G/4G oraz bezpieczeństwo.  Jest aktywnie zaangażowany w międzynarodowe programy badawcze finansowane przez Komisję Europejską. Pracuje bądź pracował w zespołach kierujących projektami  oraz w zespołach badawczych w kilku projektach międzynarodowych: BTI, MOBYDICK, DAIDALOS I, DAIDALOS II, EU-MESH oraz NI2S3. Uczestniczy  w realizacji projektów naukowych, badawczych i rozwojowych finansowanych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, jak np. "Ochrona Krytycznej Infrastruktury Teleinformacyjnej dla zabezpieczenia ciągłości procesów biznesowych w gospodarce". Przebywał na stażach naukowych i kontraktach zagranicą, m.in. w CNET France Telecom we Francji oraz na Uniwersytecie Karola III w Hiszpanii. Uczestniczył w procesach standaryzacyjnych w Międzynarodowej Unii Telekmunikacyjnej ITU-T w grupie SG17. Posiada certyfikat z zakresu zarządzania projektami PRINCE2 Practitioner oraz architektury korporacyjnej TOGAF 9 Certified (Level 2). Jest współautorem  kilkudziesięciu publikacji naukowych.
 

Doktorant w Katedrze Telekomunikacji. Opiekun naukowy: prof. dr hab. inż. Anrzej Pach

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. Jest członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

 
Rafał Stankiewicz ukończył studia w roku 1999 na specjalności Telekomunikacja na wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W roku 2007 uzyskał tytuł doktora. Od 2007 roku jest zatrudniony na stanowisku adiunkta. Obszary badawcze obejmują: zapewnianie jakości i niezawodności usług oraz postrzeganej jakości usług i aplikacji; modelowanie matematyczne; metody analizy statystycznej; zarządzanie ruchem w sieciach telekomunikacyjnych ze szczególnym uwzględnieniem ruchu pochodzącego od sieci nakładkowych; a także zarządzanie ryzykiem. Rafał Stankiewicz jest współautorem kilkudziesięciu publikacji naukowych o zasięgu światowym w czasopismach branżowych oraz materiałach konferencyjnych. Jest też współautorem jednej książki. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego, między innymi: BTI (IP), LION (IP), NOBEL (IP), EuroNGI (NoE), EuroFGI (NoE), EuroNF (NoE), SmoothIT (Strep), SmartenIT (Strep) oraz projektach krajowych dofinansowanych w ramach programów NCN, NCBiR oraz MNiSW. Aktywnie uczestniczy w pracach komitetów programowych i organizacyjnych konferencji naukowych, a także jako recenzent publikacji zgłaszanych do czołowych czasopism (np. IEEE Communications Magazine, Computer Networks, Performance Evaluation) oraz konferencji naukowych w dziedzinie telekomunikacji. Jest członkiem IEEE. Posiada certyfikat TOGAF 9.1 Certified.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. Jest członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Artur Lasoń ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, specjalność Telekomunikacja, Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w roku 1992. W tym samym roku uzyskał stypendium naukowe i odbył staż w ośrodku naukowo-badawczym firmy ALCATEL SESA w Madrycie, Hiszpania. W roku 1999 uzyskał stopień doktora nauk technicznych z zakresu informatyki. Od roku 1992 związany z Katedrą Telekomunikacji AGH. Odpowiedzialny jest za prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu systemów światłowodowych i sieci dostępu abonenckiego. Prowadzi wykłady, zajęcia projektowe i laboratoryjne zarówno dla studentów studiów dziennych, jak i słuchaczy Studium Podyplomowego. W Katedrze Telekomunikacji AGH uczestniczył w pracach międzynarodowych projektów badawczych, między innymi ACTS 038 BBL, IST LION, e-Photon/ONe, BONE NoE, IST NOBEL I/II. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują szerokopasmowe sieci dostępowe, sieci optyczne, włączając w to optyczne sieci transportowe i sieci GMPLS/ASON. Artur Lasoń jest współautorem czterech książek i licznych artykułów publikowanych w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Jacek Rząsa ukończył studia o specjalności Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie w 2001 roku. Temat pracy magisterskiej to: Directions of optimilization of architecture optical transport networks IP/WDM. Od 2001 roku jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Telekomunikacji AGH. Prowadzi zajęcia z przedmiotu Sieci teleinformatyczne. Od 2000 roku był zatrudniony w projekcie naukowo-badawczym 5 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-1999-11387 "Layers Interworking in Optical Networks". Jacek Rząsa był również zatrudniony w pracach badawczych na zlecenie operatorów telekomunikacyjnych. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują sieci optyczne, szczególnie optyczne sieci transportowe oraz sieci optyczne, w których w płaszczyźnie sterowania stosowany jest GMPLS oraz ASON. Tematem szczegółowych badań w obszarze sieci optycznych jest optymalizacja użycia zasobów sieciowych. Jacek Rząsa aktywnie bierze udział w realizacji projektu badawczego finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. Od 2004 uczestniczy w pracach projektu naukowo-badawczego 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-2002-2.3.1.3: Broadband for All "Next Generation Optical Network for Broadband in Europe". Jacek Rząsa jest współautorem szeregu publikacji.

Andrzej Szymański ukończył Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki AGH w 1999 r. W 2009 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Telekomunikacja, również na tym Wydziale. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Tele­komunikacji AGH. Autor ponad 22 publikacji naukowych (w tym współautor 1 książki) z zakresu sieci teleinformatycznych ze szczególnym uwzględnieniem przełączanych sieci optycznych. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego. Specjalizuje się w protokołach doboru trasy, stosowanych zarówno w sieciach pakietowych jak i w przełączanych sieciach optycznych.