jajszcz

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Dr Paweł Kułakowski obronił doktorat na AGH w roku 2007. Pracował na uczelniach zagranicznych: Technical University of Cartagena, University of Girona, University of Castilla-La Mancha, University of Seville i University of Lisbon. Uczestniczył w licznych projektach badawczych, m.in. był w komitecie wykonawczym projektów COST IC1004 (również jako szef grupy badawczej indoor) i IRACON, obecnie jest też kierownikiem ds. badań i rozwoju w projekcie NCBiR dot. miejskich sieci 5G i edytorem wykonawczym w czasopiśmie ETT (Wiley). Jest współautorem około 50 prac naukowych (w tym 3 nagrodzonych) i trzech książek, a także laureatem stypendium MNiSW dla młodych wybitnych naukowców. Jego obecne zainteresowania naukowe dotyczą planowania i rozwoju sieci 5/6G, AI w zastosowaniach medycznych i nano-komunikacji.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Dr Paweł Kułakowski obronił doktorat na AGH w roku 2007. Pracował na uczelniach zagranicznych: Technical University of Cartagena, University of Girona, University of Castilla-La Mancha, University of Seville i University of Lisbon. Uczestniczył w licznych projektach badawczych, m.in. był w komitecie wykonawczym projektów COST IC1004 (również jako szef grupy badawczej indoor) i IRACON, obecnie jest też kierownikiem ds. badań i rozwoju w projekcie NCBiR dot. miejskich sieci 5G i edytorem wykonawczym w czasopiśmie ETT (Wiley). Jest współautorem około 50 prac naukowych (w tym 3 nagrodzonych) i trzech książek, a także laureatem stypendium MNiSW dla młodych wybitnych naukowców. Jego obecne zainteresowania naukowe dotyczą planowania i rozwoju sieci 5/6G, AI w zastosowaniach medycznych i nano-komunikacji.

Piotr Boryło, adiunkt w Katedrze Telekomunikacji. W 2012 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 2016 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Provisioning of Energy-Aware Cloud Services Over Optical Networks" w dziedzinie Telekomunikacji na Wydziale Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji. W swojej pracy naukowej zajmuje się tematyką inżynierii ruchu i przydziału zasobów w sieciach sterowanych programowo (SDN) a także w sieciach wielowarstwowych. Prace badawcze dotyczą, w szczególności, świadczenia usług w chmurze za pośrednictwem sieci optycznych, optymalizacji zużycia energii w sieciach oraz centrach danych, integracji infrastruktury centrów danych z infrastrukturą sieciową oraz zagadnień związanych z mgłą obliczeniową. Do badań wykorzystuje metody optymalizacji dokładnej, heurystyki, uczenie maszynowe oraz badania symulacyjne.
 
W 2016 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, zostając tym samym kierownikiem 3-letniego projektu SDNRoute. Także w 2016 roku otrzymał grant dydaktyczny od Motorola Solutions Foundation w wysokości 50 tyś. USD. Natomiast w 2018 roku otrzymał finansowanie z Narodowego Centrum Nauki w ramach programu Miniatura 2 dzięki czemu rozpoczął współpracę z Uniwersytetem w Waterloo w Kanadzie. Pracował w kilku projektach krajowych i międzynarodowych: INDECT (7. Program Ramowy), Autonomiczny system inżynierii ruchu i sterowania zasobami operatorskich sieci agregacyjnych Ethernet (NCN), STAR - SwiTching And tRansmission (CHIST-ERA). Odbył szerego wizyk naukowych: na Uniwersytecie w Bolonii, w ośrodku INRIA ENS-Lyon, a także na Uniwersytecie w Waterloo, owocem tych wizyt są artykuły naukowe zgłoszone w międzynarodowym zespole autorów do czasopism z Listy Filadelfijskiej. 

 
Angażuje się w prace badawczo-rozwojowe oraz współpracę z przemysłem. Przykładowo, kierował pracami, które doprowadziły do stworzenia innowacyjnego testera zgodności przełączników sieciowych z protokołem OpenFlow, a także uniwersalnej platformy testów usług sieciowych z wykorzystaniem wirtualizacji i infrastruktury chmury obliczeniowej. Prowadził komercyjne szkolenia dla pracowników firm z zakresu sieci IP, a w zakresie dydaktyki opracował takie przedmioty jak wielkoskalowe systemy dystrybucji danych w sieci Internet (wraz z firmą Akamai), Metodyki Projektów Teleinformatycznych, oraz Architektura Chmury Obliczeniowej (jest certyfikowanym wykładowcą w tej tematyce). 

 
Pomimo młodego wieku jest autorem już 30 wartościowych publikacji naukowych, w tym siedmiu z Listy Filadelfijskiej, monografii, pięciu artyułów zaprezentowanych na prestiżowych konferencjach IEEE ICC oraz IEEE GLOBECOM, których wkład w dziedzinę Telekomunikacji jest porónywalny z wpływem czasopism z Listy FIladelfijskiej, a także patentu europejskiego. 
 
Prywatnie, zapalony wspinacz, ultramaratończyk, pasjonat gór, podróżnik i aktywny członek Klubu Wysokogórskiego Kraków.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Artur Lasoń ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, specjalność Telekomunikacja, Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w roku 1992. W tym samym roku uzyskał stypendium naukowe i odbył staż w ośrodku naukowo-badawczym firmy ALCATEL SESA w Madrycie, Hiszpania. W roku 1999 uzyskał stopień doktora nauk technicznych z zakresu informatyki. Od roku 1992 związany z Katedrą Telekomunikacji AGH. Odpowiedzialny jest za prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu systemów światłowodowych i sieci dostępu abonenckiego. Prowadzi wykłady, zajęcia projektowe i laboratoryjne zarówno dla studentów studiów dziennych, jak i słuchaczy Studium Podyplomowego. W Katedrze Telekomunikacji AGH uczestniczył w pracach międzynarodowych projektów badawczych, między innymi ACTS 038 BBL, IST LION, e-Photon/ONe, BONE NoE, IST NOBEL I/II. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują szerokopasmowe sieci dostępowe, sieci optyczne, włączając w to optyczne sieci transportowe i sieci GMPLS/ASON. Artur Lasoń jest współautorem czterech książek i licznych artykułów publikowanych w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Jacek Rząsa ukończył studia o specjalności Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie w 2001 roku. Temat pracy magisterskiej to: Directions of optimilization of architecture optical transport networks IP/WDM. Od 2001 roku jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Telekomunikacji AGH. Prowadzi zajęcia z przedmiotu Sieci teleinformatyczne. Od 2000 roku był zatrudniony w projekcie naukowo-badawczym 5 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-1999-11387 "Layers Interworking in Optical Networks". Jacek Rząsa był również zatrudniony w pracach badawczych na zlecenie operatorów telekomunikacyjnych. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują sieci optyczne, szczególnie optyczne sieci transportowe oraz sieci optyczne, w których w płaszczyźnie sterowania stosowany jest GMPLS oraz ASON. Tematem szczegółowych badań w obszarze sieci optycznych jest optymalizacja użycia zasobów sieciowych. Jacek Rząsa aktywnie bierze udział w realizacji projektu badawczego finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. Od 2004 uczestniczy w pracach projektu naukowo-badawczego 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-2002-2.3.1.3: Broadband for All "Next Generation Optical Network for Broadband in Europe". Jacek Rząsa jest współautorem szeregu publikacji.

Andrzej Szymański ukończył Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki AGH w 1999 r. W 2009 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Telekomunikacja, również na tym Wydziale. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Tele­komunikacji AGH. Autor ponad 22 publikacji naukowych (w tym współautor 1 książki) z zakresu sieci teleinformatycznych ze szczególnym uwzględnieniem przełączanych sieci optycznych. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego. Specjalizuje się w protokołach doboru trasy, stosowanych zarówno w sieciach pakietowych jak i w przełączanych sieciach optycznych.

Piotr Boryło, adiunkt w Katedrze Telekomunikacji. W 2012 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 2016 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Provisioning of Energy-Aware Cloud Services Over Optical Networks" w dziedzinie Telekomunikacji na Wydziale Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji. W swojej pracy naukowej zajmuje się tematyką inżynierii ruchu i przydziału zasobów w sieciach sterowanych programowo (SDN) a także w sieciach wielowarstwowych. Prace badawcze dotyczą, w szczególności, świadczenia usług w chmurze za pośrednictwem sieci optycznych, optymalizacji zużycia energii w sieciach oraz centrach danych, integracji infrastruktury centrów danych z infrastrukturą sieciową oraz zagadnień związanych z mgłą obliczeniową. Do badań wykorzystuje metody optymalizacji dokładnej, heurystyki, uczenie maszynowe oraz badania symulacyjne.
 
W 2016 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, zostając tym samym kierownikiem 3-letniego projektu SDNRoute. Także w 2016 roku otrzymał grant dydaktyczny od Motorola Solutions Foundation w wysokości 50 tyś. USD. Natomiast w 2018 roku otrzymał finansowanie z Narodowego Centrum Nauki w ramach programu Miniatura 2 dzięki czemu rozpoczął współpracę z Uniwersytetem w Waterloo w Kanadzie. Pracował w kilku projektach krajowych i międzynarodowych: INDECT (7. Program Ramowy), Autonomiczny system inżynierii ruchu i sterowania zasobami operatorskich sieci agregacyjnych Ethernet (NCN), STAR - SwiTching And tRansmission (CHIST-ERA). Odbył szerego wizyk naukowych: na Uniwersytecie w Bolonii, w ośrodku INRIA ENS-Lyon, a także na Uniwersytecie w Waterloo, owocem tych wizyt są artykuły naukowe zgłoszone w międzynarodowym zespole autorów do czasopism z Listy Filadelfijskiej. 

 
Angażuje się w prace badawczo-rozwojowe oraz współpracę z przemysłem. Przykładowo, kierował pracami, które doprowadziły do stworzenia innowacyjnego testera zgodności przełączników sieciowych z protokołem OpenFlow, a także uniwersalnej platformy testów usług sieciowych z wykorzystaniem wirtualizacji i infrastruktury chmury obliczeniowej. Prowadził komercyjne szkolenia dla pracowników firm z zakresu sieci IP, a w zakresie dydaktyki opracował takie przedmioty jak wielkoskalowe systemy dystrybucji danych w sieci Internet (wraz z firmą Akamai), Metodyki Projektów Teleinformatycznych, oraz Architektura Chmury Obliczeniowej (jest certyfikowanym wykładowcą w tej tematyce). 

 
Pomimo młodego wieku jest autorem już 30 wartościowych publikacji naukowych, w tym siedmiu z Listy Filadelfijskiej, monografii, pięciu artyułów zaprezentowanych na prestiżowych konferencjach IEEE ICC oraz IEEE GLOBECOM, których wkład w dziedzinę Telekomunikacji jest porónywalny z wpływem czasopism z Listy FIladelfijskiej, a także patentu europejskiego. 
 
Prywatnie, zapalony wspinacz, ultramaratończyk, pasjonat gór, podróżnik i aktywny członek Klubu Wysokogórskiego Kraków.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Artur Lasoń ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, specjalność Telekomunikacja, Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w roku 1992. W tym samym roku uzyskał stypendium naukowe i odbył staż w ośrodku naukowo-badawczym firmy ALCATEL SESA w Madrycie, Hiszpania. W roku 1999 uzyskał stopień doktora nauk technicznych z zakresu informatyki. Od roku 1992 związany z Katedrą Telekomunikacji AGH. Odpowiedzialny jest za prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu systemów światłowodowych i sieci dostępu abonenckiego. Prowadzi wykłady, zajęcia projektowe i laboratoryjne zarówno dla studentów studiów dziennych, jak i słuchaczy Studium Podyplomowego. W Katedrze Telekomunikacji AGH uczestniczył w pracach międzynarodowych projektów badawczych, między innymi ACTS 038 BBL, IST LION, e-Photon/ONe, BONE NoE, IST NOBEL I/II. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują szerokopasmowe sieci dostępowe, sieci optyczne, włączając w to optyczne sieci transportowe i sieci GMPLS/ASON. Artur Lasoń jest współautorem czterech książek i licznych artykułów publikowanych w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Jacek Rząsa ukończył studia o specjalności Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie w 2001 roku. Temat pracy magisterskiej to: Directions of optimilization of architecture optical transport networks IP/WDM. Od 2001 roku jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Telekomunikacji AGH. Prowadzi zajęcia z przedmiotu Sieci teleinformatyczne. Od 2000 roku był zatrudniony w projekcie naukowo-badawczym 5 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-1999-11387 "Layers Interworking in Optical Networks". Jacek Rząsa był również zatrudniony w pracach badawczych na zlecenie operatorów telekomunikacyjnych. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują sieci optyczne, szczególnie optyczne sieci transportowe oraz sieci optyczne, w których w płaszczyźnie sterowania stosowany jest GMPLS oraz ASON. Tematem szczegółowych badań w obszarze sieci optycznych jest optymalizacja użycia zasobów sieciowych. Jacek Rząsa aktywnie bierze udział w realizacji projektu badawczego finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. Od 2004 uczestniczy w pracach projektu naukowo-badawczego 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-2002-2.3.1.3: Broadband for All "Next Generation Optical Network for Broadband in Europe". Jacek Rząsa jest współautorem szeregu publikacji.

Andrzej Szymański ukończył Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki AGH w 1999 r. W 2009 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Telekomunikacja, również na tym Wydziale. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Tele­komunikacji AGH. Autor ponad 22 publikacji naukowych (w tym współautor 1 książki) z zakresu sieci teleinformatycznych ze szczególnym uwzględnieniem przełączanych sieci optycznych. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego. Specjalizuje się w protokołach doboru trasy, stosowanych zarówno w sieciach pakietowych jak i w przełączanych sieciach optycznych.

Piotr Boryło, adiunkt w Katedrze Telekomunikacji. W 2012 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 2016 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Provisioning of Energy-Aware Cloud Services Over Optical Networks" w dziedzinie Telekomunikacji na Wydziale Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji. W swojej pracy naukowej zajmuje się tematyką inżynierii ruchu i przydziału zasobów w sieciach sterowanych programowo (SDN) a także w sieciach wielowarstwowych. Prace badawcze dotyczą, w szczególności, świadczenia usług w chmurze za pośrednictwem sieci optycznych, optymalizacji zużycia energii w sieciach oraz centrach danych, integracji infrastruktury centrów danych z infrastrukturą sieciową oraz zagadnień związanych z mgłą obliczeniową. Do badań wykorzystuje metody optymalizacji dokładnej, heurystyki, uczenie maszynowe oraz badania symulacyjne.
 
W 2016 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, zostając tym samym kierownikiem 3-letniego projektu SDNRoute. Także w 2016 roku otrzymał grant dydaktyczny od Motorola Solutions Foundation w wysokości 50 tyś. USD. Natomiast w 2018 roku otrzymał finansowanie z Narodowego Centrum Nauki w ramach programu Miniatura 2 dzięki czemu rozpoczął współpracę z Uniwersytetem w Waterloo w Kanadzie. Pracował w kilku projektach krajowych i międzynarodowych: INDECT (7. Program Ramowy), Autonomiczny system inżynierii ruchu i sterowania zasobami operatorskich sieci agregacyjnych Ethernet (NCN), STAR - SwiTching And tRansmission (CHIST-ERA). Odbył szerego wizyk naukowych: na Uniwersytecie w Bolonii, w ośrodku INRIA ENS-Lyon, a także na Uniwersytecie w Waterloo, owocem tych wizyt są artykuły naukowe zgłoszone w międzynarodowym zespole autorów do czasopism z Listy Filadelfijskiej. 

 
Angażuje się w prace badawczo-rozwojowe oraz współpracę z przemysłem. Przykładowo, kierował pracami, które doprowadziły do stworzenia innowacyjnego testera zgodności przełączników sieciowych z protokołem OpenFlow, a także uniwersalnej platformy testów usług sieciowych z wykorzystaniem wirtualizacji i infrastruktury chmury obliczeniowej. Prowadził komercyjne szkolenia dla pracowników firm z zakresu sieci IP, a w zakresie dydaktyki opracował takie przedmioty jak wielkoskalowe systemy dystrybucji danych w sieci Internet (wraz z firmą Akamai), Metodyki Projektów Teleinformatycznych, oraz Architektura Chmury Obliczeniowej (jest certyfikowanym wykładowcą w tej tematyce). 

 
Pomimo młodego wieku jest autorem już 30 wartościowych publikacji naukowych, w tym siedmiu z Listy Filadelfijskiej, monografii, pięciu artyułów zaprezentowanych na prestiżowych konferencjach IEEE ICC oraz IEEE GLOBECOM, których wkład w dziedzinę Telekomunikacji jest porónywalny z wpływem czasopism z Listy FIladelfijskiej, a także patentu europejskiego. 
 
Prywatnie, zapalony wspinacz, ultramaratończyk, pasjonat gór, podróżnik i aktywny członek Klubu Wysokogórskiego Kraków.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Artur Lasoń ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, specjalność Telekomunikacja, Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w roku 1992. W tym samym roku uzyskał stypendium naukowe i odbył staż w ośrodku naukowo-badawczym firmy ALCATEL SESA w Madrycie, Hiszpania. W roku 1999 uzyskał stopień doktora nauk technicznych z zakresu informatyki. Od roku 1992 związany z Katedrą Telekomunikacji AGH. Odpowiedzialny jest za prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu systemów światłowodowych i sieci dostępu abonenckiego. Prowadzi wykłady, zajęcia projektowe i laboratoryjne zarówno dla studentów studiów dziennych, jak i słuchaczy Studium Podyplomowego. W Katedrze Telekomunikacji AGH uczestniczył w pracach międzynarodowych projektów badawczych, między innymi ACTS 038 BBL, IST LION, e-Photon/ONe, BONE NoE, IST NOBEL I/II. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują szerokopasmowe sieci dostępowe, sieci optyczne, włączając w to optyczne sieci transportowe i sieci GMPLS/ASON. Artur Lasoń jest współautorem czterech książek i licznych artykułów publikowanych w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Jacek Rząsa ukończył studia o specjalności Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie w 2001 roku. Temat pracy magisterskiej to: Directions of optimilization of architecture optical transport networks IP/WDM. Od 2001 roku jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Telekomunikacji AGH. Prowadzi zajęcia z przedmiotu Sieci teleinformatyczne. Od 2000 roku był zatrudniony w projekcie naukowo-badawczym 5 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-1999-11387 "Layers Interworking in Optical Networks". Jacek Rząsa był również zatrudniony w pracach badawczych na zlecenie operatorów telekomunikacyjnych. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują sieci optyczne, szczególnie optyczne sieci transportowe oraz sieci optyczne, w których w płaszczyźnie sterowania stosowany jest GMPLS oraz ASON. Tematem szczegółowych badań w obszarze sieci optycznych jest optymalizacja użycia zasobów sieciowych. Jacek Rząsa aktywnie bierze udział w realizacji projektu badawczego finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. Od 2004 uczestniczy w pracach projektu naukowo-badawczego 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-2002-2.3.1.3: Broadband for All "Next Generation Optical Network for Broadband in Europe". Jacek Rząsa jest współautorem szeregu publikacji.

Andrzej Szymański ukończył Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki AGH w 1999 r. W 2009 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Telekomunikacja, również na tym Wydziale. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Tele­komunikacji AGH. Autor ponad 22 publikacji naukowych (w tym współautor 1 książki) z zakresu sieci teleinformatycznych ze szczególnym uwzględnieniem przełączanych sieci optycznych. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego. Specjalizuje się w protokołach doboru trasy, stosowanych zarówno w sieciach pakietowych jak i w przełączanych sieciach optycznych.

Jerzy Domżał, dr hab. inż., profesor uczelni. W 2003 r. ukończył studia na specjalności Telekomunikacja w Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie. W 2009 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Congestion Control in Flow-Aware Networks". Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2016 r. Od listopada 2020 r. pełni obowiązki dyrektora Instytutu Telekomunikacji. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z sieciami optycznymi oraz usługami dla Internetu Przyszłości. Od 2005 r. pracował w projektach 6 i 7 Programu Ramowego: Nobel/Nobel II, SmoothIT, EuroNF, e-Photon/ONe(+), BONE, w ramach których zajmował się zagadnieniami związanymi ze sterowaniem przeciążeniami oraz inżynierią ruchu. Obecnie pracuje w kilku projektach związanych, m.in. z budową rutera dla Internetu Przyszłości. Angażował się w organizację konferencji IEEE GLOBECOM'2010-2016 oraz IEEE ICC'20102016. Był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego konferencji ITC'2012. W 2010 r. i 2013 r. otrzymał prestiżowe stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla szczególnie uzdolnionych młodych naukowców. W 2011 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. W 2011 r. otrzymał grant badawczy dla młodych naukowców posiadających tytuł doktora (SONATA I) od Narodowego Centrum Nauki. W 2015 r. otrzymał nagrodę naukową Tygodnika POLITYKA. Jest autorem ponad 40 publikacji naukowych, w tym jednego patentu, siedmiu zgłoszeń patentowych i trzech książek. Staże naukowe odbywał między innymi w Barcelonie (Universitat Politecnica de Catalunya), w Madrycie (Universidad Autonoma de Madrid) oraz na Uniwersytecie Stanforda, USA (w ramach Programu Top 500 Innovators).

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Nazywam się Robert Wójcik. Uzyskałem tytuły Mgr inż. oraz Dr inż. (z wyróżnieniem) w telekomunikacji na AGH w Krakowie, odpowiednio w 2006 i 2011 roku. Praca doktorska był zatytułowana: "Net Neutral Quality of Service Differentiation in Flow-Aware Networks". Obecnie pracuję jako Adiunkt w Katedrze Telekomunikacji AGH.
Jestem współautorem 4 publikacji w czasopismach z Listy Filadelfijskiej, 1 rozdziału w książce, zgłoszenia patentowego i wielu artykułów konferencyjnych. Brałem udział w kilku międzynarodowych projektach badawczych, m.in. w projektach 7. Programu Ramowego UE: SmoothIT, NoE BONE and Euro-NF. Moje obecne zainteresowania skupiają się wokół sieci zorientowanych na przepływy, zapewniania i różnicowania jakości obsługi, neutralności sieci oraz sieci nakładkowych.

Piotr Boryło, adiunkt w Katedrze Telekomunikacji. W 2012 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 2016 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Provisioning of Energy-Aware Cloud Services Over Optical Networks" w dziedzinie Telekomunikacji na Wydziale Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji. W swojej pracy naukowej zajmuje się tematyką inżynierii ruchu i przydziału zasobów w sieciach sterowanych programowo (SDN) a także w sieciach wielowarstwowych. Prace badawcze dotyczą, w szczególności, świadczenia usług w chmurze za pośrednictwem sieci optycznych, optymalizacji zużycia energii w sieciach oraz centrach danych, integracji infrastruktury centrów danych z infrastrukturą sieciową oraz zagadnień związanych z mgłą obliczeniową. Do badań wykorzystuje metody optymalizacji dokładnej, heurystyki, uczenie maszynowe oraz badania symulacyjne.
 
W 2016 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, zostając tym samym kierownikiem 3-letniego projektu SDNRoute. Także w 2016 roku otrzymał grant dydaktyczny od Motorola Solutions Foundation w wysokości 50 tyś. USD. Natomiast w 2018 roku otrzymał finansowanie z Narodowego Centrum Nauki w ramach programu Miniatura 2 dzięki czemu rozpoczął współpracę z Uniwersytetem w Waterloo w Kanadzie. Pracował w kilku projektach krajowych i międzynarodowych: INDECT (7. Program Ramowy), Autonomiczny system inżynierii ruchu i sterowania zasobami operatorskich sieci agregacyjnych Ethernet (NCN), STAR - SwiTching And tRansmission (CHIST-ERA). Odbył szerego wizyk naukowych: na Uniwersytecie w Bolonii, w ośrodku INRIA ENS-Lyon, a także na Uniwersytecie w Waterloo, owocem tych wizyt są artykuły naukowe zgłoszone w międzynarodowym zespole autorów do czasopism z Listy Filadelfijskiej. 

 
Angażuje się w prace badawczo-rozwojowe oraz współpracę z przemysłem. Przykładowo, kierował pracami, które doprowadziły do stworzenia innowacyjnego testera zgodności przełączników sieciowych z protokołem OpenFlow, a także uniwersalnej platformy testów usług sieciowych z wykorzystaniem wirtualizacji i infrastruktury chmury obliczeniowej. Prowadził komercyjne szkolenia dla pracowników firm z zakresu sieci IP, a w zakresie dydaktyki opracował takie przedmioty jak wielkoskalowe systemy dystrybucji danych w sieci Internet (wraz z firmą Akamai), Metodyki Projektów Teleinformatycznych, oraz Architektura Chmury Obliczeniowej (jest certyfikowanym wykładowcą w tej tematyce). 

 
Pomimo młodego wieku jest autorem już 30 wartościowych publikacji naukowych, w tym siedmiu z Listy Filadelfijskiej, monografii, pięciu artyułów zaprezentowanych na prestiżowych konferencjach IEEE ICC oraz IEEE GLOBECOM, których wkład w dziedzinę Telekomunikacji jest porónywalny z wpływem czasopism z Listy FIladelfijskiej, a także patentu europejskiego. 
 
Prywatnie, zapalony wspinacz, ultramaratończyk, pasjonat gór, podróżnik i aktywny członek Klubu Wysokogórskiego Kraków.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Artur Lasoń ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, specjalność Telekomunikacja, Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w roku 1992. W tym samym roku uzyskał stypendium naukowe i odbył staż w ośrodku naukowo-badawczym firmy ALCATEL SESA w Madrycie, Hiszpania. W roku 1999 uzyskał stopień doktora nauk technicznych z zakresu informatyki. Od roku 1992 związany z Katedrą Telekomunikacji AGH. Odpowiedzialny jest za prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu systemów światłowodowych i sieci dostępu abonenckiego. Prowadzi wykłady, zajęcia projektowe i laboratoryjne zarówno dla studentów studiów dziennych, jak i słuchaczy Studium Podyplomowego. W Katedrze Telekomunikacji AGH uczestniczył w pracach międzynarodowych projektów badawczych, między innymi ACTS 038 BBL, IST LION, e-Photon/ONe, BONE NoE, IST NOBEL I/II. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują szerokopasmowe sieci dostępowe, sieci optyczne, włączając w to optyczne sieci transportowe i sieci GMPLS/ASON. Artur Lasoń jest współautorem czterech książek i licznych artykułów publikowanych w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Jacek Rząsa ukończył studia o specjalności Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie w 2001 roku. Temat pracy magisterskiej to: Directions of optimilization of architecture optical transport networks IP/WDM. Od 2001 roku jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Telekomunikacji AGH. Prowadzi zajęcia z przedmiotu Sieci teleinformatyczne. Od 2000 roku był zatrudniony w projekcie naukowo-badawczym 5 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-1999-11387 "Layers Interworking in Optical Networks". Jacek Rząsa był również zatrudniony w pracach badawczych na zlecenie operatorów telekomunikacyjnych. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują sieci optyczne, szczególnie optyczne sieci transportowe oraz sieci optyczne, w których w płaszczyźnie sterowania stosowany jest GMPLS oraz ASON. Tematem szczegółowych badań w obszarze sieci optycznych jest optymalizacja użycia zasobów sieciowych. Jacek Rząsa aktywnie bierze udział w realizacji projektu badawczego finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. Od 2004 uczestniczy w pracach projektu naukowo-badawczego 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-2002-2.3.1.3: Broadband for All "Next Generation Optical Network for Broadband in Europe". Jacek Rząsa jest współautorem szeregu publikacji.

Andrzej Szymański ukończył Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki AGH w 1999 r. W 2009 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Telekomunikacja, również na tym Wydziale. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Tele­komunikacji AGH. Autor ponad 22 publikacji naukowych (w tym współautor 1 książki) z zakresu sieci teleinformatycznych ze szczególnym uwzględnieniem przełączanych sieci optycznych. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego. Specjalizuje się w protokołach doboru trasy, stosowanych zarówno w sieciach pakietowych jak i w przełączanych sieciach optycznych.

Jerzy Domżał, dr hab. inż., profesor uczelni. W 2003 r. ukończył studia na specjalności Telekomunikacja w Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie. W 2009 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Congestion Control in Flow-Aware Networks". Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2016 r. Od listopada 2020 r. pełni obowiązki dyrektora Instytutu Telekomunikacji. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z sieciami optycznymi oraz usługami dla Internetu Przyszłości. Od 2005 r. pracował w projektach 6 i 7 Programu Ramowego: Nobel/Nobel II, SmoothIT, EuroNF, e-Photon/ONe(+), BONE, w ramach których zajmował się zagadnieniami związanymi ze sterowaniem przeciążeniami oraz inżynierią ruchu. Obecnie pracuje w kilku projektach związanych, m.in. z budową rutera dla Internetu Przyszłości. Angażował się w organizację konferencji IEEE GLOBECOM'2010-2016 oraz IEEE ICC'20102016. Był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego konferencji ITC'2012. W 2010 r. i 2013 r. otrzymał prestiżowe stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla szczególnie uzdolnionych młodych naukowców. W 2011 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. W 2011 r. otrzymał grant badawczy dla młodych naukowców posiadających tytuł doktora (SONATA I) od Narodowego Centrum Nauki. W 2015 r. otrzymał nagrodę naukową Tygodnika POLITYKA. Jest autorem ponad 40 publikacji naukowych, w tym jednego patentu, siedmiu zgłoszeń patentowych i trzech książek. Staże naukowe odbywał między innymi w Barcelonie (Universitat Politecnica de Catalunya), w Madrycie (Universidad Autonoma de Madrid) oraz na Uniwersytecie Stanforda, USA (w ramach Programu Top 500 Innovators).

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Nazywam się Robert Wójcik. Uzyskałem tytuły Mgr inż. oraz Dr inż. (z wyróżnieniem) w telekomunikacji na AGH w Krakowie, odpowiednio w 2006 i 2011 roku. Praca doktorska był zatytułowana: "Net Neutral Quality of Service Differentiation in Flow-Aware Networks". Obecnie pracuję jako Adiunkt w Katedrze Telekomunikacji AGH.
Jestem współautorem 4 publikacji w czasopismach z Listy Filadelfijskiej, 1 rozdziału w książce, zgłoszenia patentowego i wielu artykułów konferencyjnych. Brałem udział w kilku międzynarodowych projektach badawczych, m.in. w projektach 7. Programu Ramowego UE: SmoothIT, NoE BONE and Euro-NF. Moje obecne zainteresowania skupiają się wokół sieci zorientowanych na przepływy, zapewniania i różnicowania jakości obsługi, neutralności sieci oraz sieci nakładkowych.

Piotr Boryło, adiunkt w Katedrze Telekomunikacji. W 2012 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 2016 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Provisioning of Energy-Aware Cloud Services Over Optical Networks" w dziedzinie Telekomunikacji na Wydziale Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji. W swojej pracy naukowej zajmuje się tematyką inżynierii ruchu i przydziału zasobów w sieciach sterowanych programowo (SDN) a także w sieciach wielowarstwowych. Prace badawcze dotyczą, w szczególności, świadczenia usług w chmurze za pośrednictwem sieci optycznych, optymalizacji zużycia energii w sieciach oraz centrach danych, integracji infrastruktury centrów danych z infrastrukturą sieciową oraz zagadnień związanych z mgłą obliczeniową. Do badań wykorzystuje metody optymalizacji dokładnej, heurystyki, uczenie maszynowe oraz badania symulacyjne.
 
W 2016 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, zostając tym samym kierownikiem 3-letniego projektu SDNRoute. Także w 2016 roku otrzymał grant dydaktyczny od Motorola Solutions Foundation w wysokości 50 tyś. USD. Natomiast w 2018 roku otrzymał finansowanie z Narodowego Centrum Nauki w ramach programu Miniatura 2 dzięki czemu rozpoczął współpracę z Uniwersytetem w Waterloo w Kanadzie. Pracował w kilku projektach krajowych i międzynarodowych: INDECT (7. Program Ramowy), Autonomiczny system inżynierii ruchu i sterowania zasobami operatorskich sieci agregacyjnych Ethernet (NCN), STAR - SwiTching And tRansmission (CHIST-ERA). Odbył szerego wizyk naukowych: na Uniwersytecie w Bolonii, w ośrodku INRIA ENS-Lyon, a także na Uniwersytecie w Waterloo, owocem tych wizyt są artykuły naukowe zgłoszone w międzynarodowym zespole autorów do czasopism z Listy Filadelfijskiej. 

 
Angażuje się w prace badawczo-rozwojowe oraz współpracę z przemysłem. Przykładowo, kierował pracami, które doprowadziły do stworzenia innowacyjnego testera zgodności przełączników sieciowych z protokołem OpenFlow, a także uniwersalnej platformy testów usług sieciowych z wykorzystaniem wirtualizacji i infrastruktury chmury obliczeniowej. Prowadził komercyjne szkolenia dla pracowników firm z zakresu sieci IP, a w zakresie dydaktyki opracował takie przedmioty jak wielkoskalowe systemy dystrybucji danych w sieci Internet (wraz z firmą Akamai), Metodyki Projektów Teleinformatycznych, oraz Architektura Chmury Obliczeniowej (jest certyfikowanym wykładowcą w tej tematyce). 

 
Pomimo młodego wieku jest autorem już 30 wartościowych publikacji naukowych, w tym siedmiu z Listy Filadelfijskiej, monografii, pięciu artyułów zaprezentowanych na prestiżowych konferencjach IEEE ICC oraz IEEE GLOBECOM, których wkład w dziedzinę Telekomunikacji jest porónywalny z wpływem czasopism z Listy FIladelfijskiej, a także patentu europejskiego. 
 
Prywatnie, zapalony wspinacz, ultramaratończyk, pasjonat gór, podróżnik i aktywny członek Klubu Wysokogórskiego Kraków.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Artur Lasoń ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, specjalność Telekomunikacja, Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w roku 1992. W tym samym roku uzyskał stypendium naukowe i odbył staż w ośrodku naukowo-badawczym firmy ALCATEL SESA w Madrycie, Hiszpania. W roku 1999 uzyskał stopień doktora nauk technicznych z zakresu informatyki. Od roku 1992 związany z Katedrą Telekomunikacji AGH. Odpowiedzialny jest za prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu systemów światłowodowych i sieci dostępu abonenckiego. Prowadzi wykłady, zajęcia projektowe i laboratoryjne zarówno dla studentów studiów dziennych, jak i słuchaczy Studium Podyplomowego. W Katedrze Telekomunikacji AGH uczestniczył w pracach międzynarodowych projektów badawczych, między innymi ACTS 038 BBL, IST LION, e-Photon/ONe, BONE NoE, IST NOBEL I/II. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują szerokopasmowe sieci dostępowe, sieci optyczne, włączając w to optyczne sieci transportowe i sieci GMPLS/ASON. Artur Lasoń jest współautorem czterech książek i licznych artykułów publikowanych w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Jacek Rząsa ukończył studia o specjalności Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie w 2001 roku. Temat pracy magisterskiej to: Directions of optimilization of architecture optical transport networks IP/WDM. Od 2001 roku jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Telekomunikacji AGH. Prowadzi zajęcia z przedmiotu Sieci teleinformatyczne. Od 2000 roku był zatrudniony w projekcie naukowo-badawczym 5 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-1999-11387 "Layers Interworking in Optical Networks". Jacek Rząsa był również zatrudniony w pracach badawczych na zlecenie operatorów telekomunikacyjnych. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują sieci optyczne, szczególnie optyczne sieci transportowe oraz sieci optyczne, w których w płaszczyźnie sterowania stosowany jest GMPLS oraz ASON. Tematem szczegółowych badań w obszarze sieci optycznych jest optymalizacja użycia zasobów sieciowych. Jacek Rząsa aktywnie bierze udział w realizacji projektu badawczego finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. Od 2004 uczestniczy w pracach projektu naukowo-badawczego 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-2002-2.3.1.3: Broadband for All "Next Generation Optical Network for Broadband in Europe". Jacek Rząsa jest współautorem szeregu publikacji.

Andrzej Szymański ukończył Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki AGH w 1999 r. W 2009 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Telekomunikacja, również na tym Wydziale. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Tele­komunikacji AGH. Autor ponad 22 publikacji naukowych (w tym współautor 1 książki) z zakresu sieci teleinformatycznych ze szczególnym uwzględnieniem przełączanych sieci optycznych. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego. Specjalizuje się w protokołach doboru trasy, stosowanych zarówno w sieciach pakietowych jak i w przełączanych sieciach optycznych.

Piotr Boryło, adiunkt w Katedrze Telekomunikacji. W 2012 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 2016 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Provisioning of Energy-Aware Cloud Services Over Optical Networks" w dziedzinie Telekomunikacji na Wydziale Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji. W swojej pracy naukowej zajmuje się tematyką inżynierii ruchu i przydziału zasobów w sieciach sterowanych programowo (SDN) a także w sieciach wielowarstwowych. Prace badawcze dotyczą, w szczególności, świadczenia usług w chmurze za pośrednictwem sieci optycznych, optymalizacji zużycia energii w sieciach oraz centrach danych, integracji infrastruktury centrów danych z infrastrukturą sieciową oraz zagadnień związanych z mgłą obliczeniową. Do badań wykorzystuje metody optymalizacji dokładnej, heurystyki, uczenie maszynowe oraz badania symulacyjne.
 
W 2016 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, zostając tym samym kierownikiem 3-letniego projektu SDNRoute. Także w 2016 roku otrzymał grant dydaktyczny od Motorola Solutions Foundation w wysokości 50 tyś. USD. Natomiast w 2018 roku otrzymał finansowanie z Narodowego Centrum Nauki w ramach programu Miniatura 2 dzięki czemu rozpoczął współpracę z Uniwersytetem w Waterloo w Kanadzie. Pracował w kilku projektach krajowych i międzynarodowych: INDECT (7. Program Ramowy), Autonomiczny system inżynierii ruchu i sterowania zasobami operatorskich sieci agregacyjnych Ethernet (NCN), STAR - SwiTching And tRansmission (CHIST-ERA). Odbył szerego wizyk naukowych: na Uniwersytecie w Bolonii, w ośrodku INRIA ENS-Lyon, a także na Uniwersytecie w Waterloo, owocem tych wizyt są artykuły naukowe zgłoszone w międzynarodowym zespole autorów do czasopism z Listy Filadelfijskiej. 

 
Angażuje się w prace badawczo-rozwojowe oraz współpracę z przemysłem. Przykładowo, kierował pracami, które doprowadziły do stworzenia innowacyjnego testera zgodności przełączników sieciowych z protokołem OpenFlow, a także uniwersalnej platformy testów usług sieciowych z wykorzystaniem wirtualizacji i infrastruktury chmury obliczeniowej. Prowadził komercyjne szkolenia dla pracowników firm z zakresu sieci IP, a w zakresie dydaktyki opracował takie przedmioty jak wielkoskalowe systemy dystrybucji danych w sieci Internet (wraz z firmą Akamai), Metodyki Projektów Teleinformatycznych, oraz Architektura Chmury Obliczeniowej (jest certyfikowanym wykładowcą w tej tematyce). 

 
Pomimo młodego wieku jest autorem już 30 wartościowych publikacji naukowych, w tym siedmiu z Listy Filadelfijskiej, monografii, pięciu artyułów zaprezentowanych na prestiżowych konferencjach IEEE ICC oraz IEEE GLOBECOM, których wkład w dziedzinę Telekomunikacji jest porónywalny z wpływem czasopism z Listy FIladelfijskiej, a także patentu europejskiego. 
 
Prywatnie, zapalony wspinacz, ultramaratończyk, pasjonat gór, podróżnik i aktywny członek Klubu Wysokogórskiego Kraków.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Artur Lasoń ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, specjalność Telekomunikacja, Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w roku 1992. W tym samym roku uzyskał stypendium naukowe i odbył staż w ośrodku naukowo-badawczym firmy ALCATEL SESA w Madrycie, Hiszpania. W roku 1999 uzyskał stopień doktora nauk technicznych z zakresu informatyki. Od roku 1992 związany z Katedrą Telekomunikacji AGH. Odpowiedzialny jest za prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu systemów światłowodowych i sieci dostępu abonenckiego. Prowadzi wykłady, zajęcia projektowe i laboratoryjne zarówno dla studentów studiów dziennych, jak i słuchaczy Studium Podyplomowego. W Katedrze Telekomunikacji AGH uczestniczył w pracach międzynarodowych projektów badawczych, między innymi ACTS 038 BBL, IST LION, e-Photon/ONe, BONE NoE, IST NOBEL I/II. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują szerokopasmowe sieci dostępowe, sieci optyczne, włączając w to optyczne sieci transportowe i sieci GMPLS/ASON. Artur Lasoń jest współautorem czterech książek i licznych artykułów publikowanych w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Jacek Rząsa ukończył studia o specjalności Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie w 2001 roku. Temat pracy magisterskiej to: Directions of optimilization of architecture optical transport networks IP/WDM. Od 2001 roku jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Telekomunikacji AGH. Prowadzi zajęcia z przedmiotu Sieci teleinformatyczne. Od 2000 roku był zatrudniony w projekcie naukowo-badawczym 5 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-1999-11387 "Layers Interworking in Optical Networks". Jacek Rząsa był również zatrudniony w pracach badawczych na zlecenie operatorów telekomunikacyjnych. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują sieci optyczne, szczególnie optyczne sieci transportowe oraz sieci optyczne, w których w płaszczyźnie sterowania stosowany jest GMPLS oraz ASON. Tematem szczegółowych badań w obszarze sieci optycznych jest optymalizacja użycia zasobów sieciowych. Jacek Rząsa aktywnie bierze udział w realizacji projektu badawczego finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. Od 2004 uczestniczy w pracach projektu naukowo-badawczego 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-2002-2.3.1.3: Broadband for All "Next Generation Optical Network for Broadband in Europe". Jacek Rząsa jest współautorem szeregu publikacji.

Andrzej Szymański ukończył Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki AGH w 1999 r. W 2009 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Telekomunikacja, również na tym Wydziale. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Tele­komunikacji AGH. Autor ponad 22 publikacji naukowych (w tym współautor 1 książki) z zakresu sieci teleinformatycznych ze szczególnym uwzględnieniem przełączanych sieci optycznych. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego. Specjalizuje się w protokołach doboru trasy, stosowanych zarówno w sieciach pakietowych jak i w przełączanych sieciach optycznych.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Artur Lasoń ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, specjalność Telekomunikacja, Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w roku 1992. W tym samym roku uzyskał stypendium naukowe i odbył staż w ośrodku naukowo-badawczym firmy ALCATEL SESA w Madrycie, Hiszpania. W roku 1999 uzyskał stopień doktora nauk technicznych z zakresu informatyki. Od roku 1992 związany z Katedrą Telekomunikacji AGH. Odpowiedzialny jest za prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu systemów światłowodowych i sieci dostępu abonenckiego. Prowadzi wykłady, zajęcia projektowe i laboratoryjne zarówno dla studentów studiów dziennych, jak i słuchaczy Studium Podyplomowego. W Katedrze Telekomunikacji AGH uczestniczył w pracach międzynarodowych projektów badawczych, między innymi ACTS 038 BBL, IST LION, e-Photon/ONe, BONE NoE, IST NOBEL I/II. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują szerokopasmowe sieci dostępowe, sieci optyczne, włączając w to optyczne sieci transportowe i sieci GMPLS/ASON. Artur Lasoń jest współautorem czterech książek i licznych artykułów publikowanych w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Jacek Rząsa ukończył studia o specjalności Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie w 2001 roku. Temat pracy magisterskiej to: Directions of optimilization of architecture optical transport networks IP/WDM. Od 2001 roku jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Telekomunikacji AGH. Prowadzi zajęcia z przedmiotu Sieci teleinformatyczne. Od 2000 roku był zatrudniony w projekcie naukowo-badawczym 5 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-1999-11387 "Layers Interworking in Optical Networks". Jacek Rząsa był również zatrudniony w pracach badawczych na zlecenie operatorów telekomunikacyjnych. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują sieci optyczne, szczególnie optyczne sieci transportowe oraz sieci optyczne, w których w płaszczyźnie sterowania stosowany jest GMPLS oraz ASON. Tematem szczegółowych badań w obszarze sieci optycznych jest optymalizacja użycia zasobów sieciowych. Jacek Rząsa aktywnie bierze udział w realizacji projektu badawczego finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. Od 2004 uczestniczy w pracach projektu naukowo-badawczego 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-2002-2.3.1.3: Broadband for All "Next Generation Optical Network for Broadband in Europe". Jacek Rząsa jest współautorem szeregu publikacji.

Andrzej Szymański ukończył Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki AGH w 1999 r. W 2009 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Telekomunikacja, również na tym Wydziale. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Tele­komunikacji AGH. Autor ponad 22 publikacji naukowych (w tym współautor 1 książki) z zakresu sieci teleinformatycznych ze szczególnym uwzględnieniem przełączanych sieci optycznych. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego. Specjalizuje się w protokołach doboru trasy, stosowanych zarówno w sieciach pakietowych jak i w przełączanych sieciach optycznych.

Jerzy Domżał, dr hab. inż., profesor uczelni. W 2003 r. ukończył studia na specjalności Telekomunikacja w Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie. W 2009 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Congestion Control in Flow-Aware Networks". Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2016 r. Od listopada 2020 r. pełni obowiązki dyrektora Instytutu Telekomunikacji. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z sieciami optycznymi oraz usługami dla Internetu Przyszłości. Od 2005 r. pracował w projektach 6 i 7 Programu Ramowego: Nobel/Nobel II, SmoothIT, EuroNF, e-Photon/ONe(+), BONE, w ramach których zajmował się zagadnieniami związanymi ze sterowaniem przeciążeniami oraz inżynierią ruchu. Obecnie pracuje w kilku projektach związanych, m.in. z budową rutera dla Internetu Przyszłości. Angażował się w organizację konferencji IEEE GLOBECOM'2010-2016 oraz IEEE ICC'20102016. Był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego konferencji ITC'2012. W 2010 r. i 2013 r. otrzymał prestiżowe stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla szczególnie uzdolnionych młodych naukowców. W 2011 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. W 2011 r. otrzymał grant badawczy dla młodych naukowców posiadających tytuł doktora (SONATA I) od Narodowego Centrum Nauki. W 2015 r. otrzymał nagrodę naukową Tygodnika POLITYKA. Jest autorem ponad 40 publikacji naukowych, w tym jednego patentu, siedmiu zgłoszeń patentowych i trzech książek. Staże naukowe odbywał między innymi w Barcelonie (Universitat Politecnica de Catalunya), w Madrycie (Universidad Autonoma de Madrid) oraz na Uniwersytecie Stanforda, USA (w ramach Programu Top 500 Innovators).

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Nazywam się Robert Wójcik. Uzyskałem tytuły Mgr inż. oraz Dr inż. (z wyróżnieniem) w telekomunikacji na AGH w Krakowie, odpowiednio w 2006 i 2011 roku. Praca doktorska był zatytułowana: "Net Neutral Quality of Service Differentiation in Flow-Aware Networks". Obecnie pracuję jako Adiunkt w Katedrze Telekomunikacji AGH.
Jestem współautorem 4 publikacji w czasopismach z Listy Filadelfijskiej, 1 rozdziału w książce, zgłoszenia patentowego i wielu artykułów konferencyjnych. Brałem udział w kilku międzynarodowych projektach badawczych, m.in. w projektach 7. Programu Ramowego UE: SmoothIT, NoE BONE and Euro-NF. Moje obecne zainteresowania skupiają się wokół sieci zorientowanych na przepływy, zapewniania i różnicowania jakości obsługi, neutralności sieci oraz sieci nakładkowych.

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij

Artur Lasoń ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, specjalność Telekomunikacja, Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w roku 1992. W tym samym roku uzyskał stypendium naukowe i odbył staż w ośrodku naukowo-badawczym firmy ALCATEL SESA w Madrycie, Hiszpania. W roku 1999 uzyskał stopień doktora nauk technicznych z zakresu informatyki. Od roku 1992 związany z Katedrą Telekomunikacji AGH. Odpowiedzialny jest za prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu systemów światłowodowych i sieci dostępu abonenckiego. Prowadzi wykłady, zajęcia projektowe i laboratoryjne zarówno dla studentów studiów dziennych, jak i słuchaczy Studium Podyplomowego. W Katedrze Telekomunikacji AGH uczestniczył w pracach międzynarodowych projektów badawczych, między innymi ACTS 038 BBL, IST LION, e-Photon/ONe, BONE NoE, IST NOBEL I/II. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują szerokopasmowe sieci dostępowe, sieci optyczne, włączając w to optyczne sieci transportowe i sieci GMPLS/ASON. Artur Lasoń jest współautorem czterech książek i licznych artykułów publikowanych w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Jacek Rząsa ukończył studia o specjalności Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie w 2001 roku. Temat pracy magisterskiej to: Directions of optimilization of architecture optical transport networks IP/WDM. Od 2001 roku jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Telekomunikacji AGH. Prowadzi zajęcia z przedmiotu Sieci teleinformatyczne. Od 2000 roku był zatrudniony w projekcie naukowo-badawczym 5 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-1999-11387 "Layers Interworking in Optical Networks". Jacek Rząsa był również zatrudniony w pracach badawczych na zlecenie operatorów telekomunikacyjnych. Główne obszary zainteresowań badawczych obejmują sieci optyczne, szczególnie optyczne sieci transportowe oraz sieci optyczne, w których w płaszczyźnie sterowania stosowany jest GMPLS oraz ASON. Tematem szczegółowych badań w obszarze sieci optycznych jest optymalizacja użycia zasobów sieciowych. Jacek Rząsa aktywnie bierze udział w realizacji projektu badawczego finansowanego przez Komitet Badań Naukowych. Od 2004 uczestniczy w pracach projektu naukowo-badawczego 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej IST-2002-2.3.1.3: Broadband for All "Next Generation Optical Network for Broadband in Europe". Jacek Rząsa jest współautorem szeregu publikacji.

Andrzej Szymański ukończył Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki AGH w 1999 r. W 2009 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Telekomunikacja, również na tym Wydziale. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Tele­komunikacji AGH. Autor ponad 22 publikacji naukowych (w tym współautor 1 książki) z zakresu sieci teleinformatycznych ze szczególnym uwzględnieniem przełączanych sieci optycznych. Aktywnie uczestniczył lub uczestniczy w projektach europejskich 4., 5., 6. i 7. Programu Ramowego. Specjalizuje się w protokołach doboru trasy, stosowanych zarówno w sieciach pakietowych jak i w przełączanych sieciach optycznych.

Jerzy Domżał, dr hab. inż., profesor uczelni. W 2003 r. ukończył studia na specjalności Telekomunikacja w Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie. W 2009 r. obronił rozprawę doktorską pt. "Congestion Control in Flow-Aware Networks". Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2016 r. Od listopada 2020 r. pełni obowiązki dyrektora Instytutu Telekomunikacji. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z sieciami optycznymi oraz usługami dla Internetu Przyszłości. Od 2005 r. pracował w projektach 6 i 7 Programu Ramowego: Nobel/Nobel II, SmoothIT, EuroNF, e-Photon/ONe(+), BONE, w ramach których zajmował się zagadnieniami związanymi ze sterowaniem przeciążeniami oraz inżynierią ruchu. Obecnie pracuje w kilku projektach związanych, m.in. z budową rutera dla Internetu Przyszłości. Angażował się w organizację konferencji IEEE GLOBECOM'2010-2016 oraz IEEE ICC'20102016. Był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego konferencji ITC'2012. W 2010 r. i 2013 r. otrzymał prestiżowe stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla szczególnie uzdolnionych młodych naukowców. W 2011 r. został laureatem prestiżowego programu LIDER organizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. W 2011 r. otrzymał grant badawczy dla młodych naukowców posiadających tytuł doktora (SONATA I) od Narodowego Centrum Nauki. W 2015 r. otrzymał nagrodę naukową Tygodnika POLITYKA. Jest autorem ponad 40 publikacji naukowych, w tym jednego patentu, siedmiu zgłoszeń patentowych i trzech książek. Staże naukowe odbywał między innymi w Barcelonie (Universitat Politecnica de Catalunya), w Madrycie (Universidad Autonoma de Madrid) oraz na Uniwersytecie Stanforda, USA (w ramach Programu Top 500 Innovators).

Andrzej Jajszczyk. Urodził się 23.01.1952 w Dęblinie. Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera, doktora i doktora habilitowanego uzyskał w Politechnice Poznańskiej, odpowiednio w latach: 1974, 1979 i 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1994. Pracował przez wiele lat w Politechnice Poznańskiej, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji, a także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen's University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Od 1999 roku jest profesorem w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jest autorem bądź współautorem dwunastu książek, ponad 300 artykułów naukowych (w tym ponad 150 indeksowanych w Web of Science), ponad 90 artykułów na temat nauki i szkolnictwa wyższego, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami. Kierował polskimi zespołami w siedmiu projektach badawczych Unii Europejskiej. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Chinach, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i pierwszym redaktorem IEEE Global Communications Newsletter, redaktorem IEEE Transactions on Communications i redaktorem naczelnym IEEE Communications Magazine (wprowadził ten miesięcznik na pierwsze miejsce wśród wszystkich światowych czasopism telekomunikacyjnych w kategorii "impact factor"). W latach 2004-2005 oraz 2010-2011 był dyrektorem ds. Czasopism IEEE Communications Society, a w latach 2006-2007 oraz 2016-2017 dyrektorem Regionu 'Europa, Afryka i Bliski Wschód' tego samego stowarzyszenia. W latach 2008-2009 pełnił funkcję jego wiceprezesa. Był zastępcą redaktora naczelnego CIC/IEEE China Communications. Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism, m.in.:  Annales des Télécommunications.  Był zaangażowany w organizację licznych konferencji naukowych i technicznych. Przez kilka lat był wykładowcą IEEE (IEEE Communications Society Distinguished Lecturer). Jest członkiem SEP i IEEE w randze Fellow. W 2008 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. W latach 2011-2015 był pierwszym dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Andrzej Jajszczyk jest wiceprezesem zarządu Fundacji Kyoto-Kraków i członkiem Klubu Krakowskiego. W latach 2011-2015 był członkiem Rady Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i prezesem Oddziału PAN w Krakowie. W 2017 roku został wybrany na członka europejskiej akademii nauk  Academia Europaea. W 2020 wybrano go na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejetności. W latach 2016-2020 był członkiem Komitetu Polityki Naukowej. Od stycznia 2017 roku jest członkiem Rady Naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERC).
Obszerne CV: Kliknij
Spis publikacji: Kliknij